<p id="molinera"></p>

La Molinera Ourense


A comienzos del año 2016 estará operativo el Centro de Coñecemento de La Molinera, una dotación municipal en la que se invirtieron 1,9 millones de euros, financiados en parte con fondos de la Unión Europea. La obra lleva concluida varios meses, pero aún no está funcionando y es ahora cuando el gobierno municipal ha decidido completar los trámites pendientes para que sea realidad a corto plazo. Jorge Pumar, concejal de Promoción Económica del Concello de Ourense declaró en días pasados a La Región que la dotación “será un centro de referencia de las nuevas tecnologías de Galicia”.
En esas mismas declaraciones Pumar avanzó su pretensión de que el centro sea una instalación abierta “a los ciudadanos y con actividades participativas”, En su opinión uno de los aspectos a desarrollar es que Ourense tome una posición estratégica en dentro del networking y las tecnologías de la información y la comunicación.

Fuente: La Región

La Molinera Ourense

La Molinera

 

 

<p id="teatro_principal"></p>

Teatro Principal de Ourense


O Teatro Principal foi construído no ano 1830 segundo comenta a lenda da cidade, porque o liberal Santiago Sáez tivo problemas para entrar noutro lugar onde se expoñían obras de teatro e actos culturais. Esa prohibición para entrar invitouno a construír un teatro onde puidesen deixar constancia do seu poderío económico e mostrarlle ós seus detractores que se equivocaron coa súa ideoloxía.

Este novo teatro constrúese seguindo un modelo italiano a cabalo do barroco e do romanticismo, moi de moda naqueles tempos, como aconteceu co Infanta Beatriz de Madrid ou o de Pontevedra.

Sufríu polo menos dúas importantes remodelacións no tempo, a máis importante no ano 1915 coa instalación do cine.

Os descendentes do fundador do Teatro Principal exercen de banqueiros en Ourense, por outra parte profesión da súa familia, os Sáez Pastor. Este mesmo, Ignacio, no ano 1980 aparece nos papeis como comisionado do Banco de España en Ourense, polo tanto, o propietario do Principal foi ademáis o primeiro director do Banco de España en Ourense.

O punto de ruptura ou de inflexión do Teatro Principal prodúcese no ano 1915, cando decide competir no mundo do cine, despois de levar adiante importantes reformas.

O cine dexaba paso nalgunha ocasión na ocupación a actos importantes cando se alugaba. Durante estes anos tamén comparte ocupación co cine algún que outro festival de tipo benéfico, así coma a actuación das compañías de teatro e zarzuela que pasan por Ourense

Teatro Principal de Ourense

Centro Cultural “Marcos Valcárcel”

<p id="san_pedro"></p>

San Pedro de Rocas


A Igrexa Rupestre de San Pedro de Rocas, tamén chamado mosteiro de San Pedro de Rocas, é un antigo mosteiro e igrexa de culto católico xa fóra de uso. Está situado na parroquia de Rocas da localidade ourensá de Esgos en Galicia, España.

É o conxunto monacal de máis antigüidade de Galicia e o único onde se conserva parte da súa estrutura orixinal, unhas covas artificiais escavadas na roca que serviron de capela e cabeceira a unha igrexa medieval.

O conxunto monacal de San Pedro de Rocas está considerada desde o ano 1923 como un Ben de Interese Cultural dentro do catálogo de monumentos do patrimonio histórico de España. Na actualidade, xa pechado ao culto, é un dos principais atractivos turísticos de a Ribeira Sacra e nas dependencias monasteriales acolle un museo e un centro de interpretación da vida monástica na Ribiera Sacra.

SAN PEDRO DE ROCAS

San Pedro de Rocas

<p id="pazo_vilamarin"></p>

Pazo de Vilamarín


O castelo de Vilamarín, tamén coñecido como Pazo de Vilamarín, é un pazo que conserva moito da súa función como fortificación medieval, e que na actualidade funciona como sala de exposicións albergando ao mesmo tempo unha exposición permanente da obra de Xaime Quessada. Foi declarado Monumento Histórico-Artístico en 1977.

Érguese no lugar coñecido como Casal de Bouza, lugar este que pertenceu aos dominios do Mosteiro de Oseira, no concello ourensán de Vilamarín.
Sitúase nun lugar pouco elevado sobre unha pequena elevación de rocha granítica que domina as terras chairas que o rodean.

As orixes deste edificio son descoñecidas. O certo e comprobable é que a vila de Vilamarín foi unha das doadas por Afonso VII ao tenente do Castelo de Allariz en recompensa aos seus servizos na guerra. Esta doazón foi confirmada por Fernando III O Santo e por Sancho IV.

PAZO DE VILAMARÍN

Pazo-Castelo de Vilamarin, Ourense

<p id="san_salvador"></p>

San Salvador (Celanova)


O mosteiro de San Salvador, fundado por San Rosendo, no ano 936, é o principal monumento da vila galega de Celanova na provincia de Ourense; na actualidade, e sendo de propiedade pública desde a desamortización do século XIX serve como Concello e Instituto.

Sitúase no centro de a Comarca de Terra de Celanova en a provincia de Ourense, comunidade autónoma de Galicia, en a vila de Celanova, capital da mesma.3 A uns 25 quilómetros de Ourense.
Foi declarado Monumento Nacional en 1931 e e premio Europa Nostra no ano 1984.

SAN SALVADOR

Mosteiro de San Salvador

<p id="valcarcel"></p>

CC Marcos Valcárcel


O Centro Cultural Deputación Ourense atópase nun noble edificio construido a finais do século XIX e que foi recuperado pola institución provincial, en colaboración coa Xunta de Galicia para adicalo integramente a actividades culturais e artísticas.

Con preto de 4.000 metros cadrados de superficie, o que no seu día fora un almacén textil- propiedade da familia Simeón García- e vivendas, é hoxe un moderno centro con salas de exposicións, salón de conferencias, aulas para formación, un museo de trens en miniatura, etc.

A sobriedade da súa arquitectura, cunha magnífica canteiría de pedra e unha carpinteiría en madeira emblemática, encaixan perfectamente cunha recuperación que respetou escrupulosamente o seu carácter señorial para convertelo nun referente dentro da provincia de Ourense.

SAN SALVADOR

Centro Cultural “Marcos Valcárcel”

<p id="paco_paz"></p>

Pazo dos Deportes Paco Paz


O Pazo Provincial dos Deportes Paco Paz é un recinto polideportivo e multiúsos da cidade de Ourense, en Galicia, inaugurado no ano 1988. O pavillón ten unha superficie de parqué homologada para a práctica de baloncesto, fútbol sala ou balonmán entre outros deportes. As bancadas do recinto teñen capacidade para acoller máis de 5.000 persoas en localidades de asento. Situado nun complexo deportivo composto por campos de fútbol, pistas de tenis, piscinas e un circuíto de automodelismo, o seu funcionamento depende da Deputación Provincial de Ourense.

O Club Ourense Baloncesto xoga os seus encontros como local neste pavillón, do mesmo xeito que o Ourense Fútbol Sala. Isto significa que o Pazo dos Deportes Paco Paz acolleu nas décadas de 1990 e 2000 máis de 150 encontros da Liga ACB durante as 10 tempadas que o COB militou na elite do baloncesto español, e tamén máis de 150 encontros da LNFS durante as 9 tempadas que o Ourense FS militou na máxima categoría do fútbol sala de España.

La Molinera Ourense

Pazo dos Deportes Paco Paz