Fernando Valdés Fernández (Madrid, 1952) é Profesor Titular de Arqueoloxía Islámica na Universidade Autónoma de Madrid. Tamén desenvolveu a súa actividade docente na Facultade de Letras da Universidade de  Bamberg, na de Arquitectura da Universidade Técnica de Berlín (Alemaña) e no Departamento de Arte e Arqueoloxía Islámicos da Sorbona (París IV, Francia). Leva traballando máis de corenta anos na cidade de Badaxoz, onde dirixiu, entre outras, as escavacións da  Alcazaba e da Praza de Touros Vella. Tamén realizou traballos de campo en Mérida, Trujillo, Cáceres, Villanueva del Fresno e Higuera la Real, así como en Raqqa (Siria). En Toledo escavou o convento de San Pedro Mártir el Real, o Corral de Don Diego e, xunto con  J. Aguado, o testar da ponte de San Martín. Durante algún tempo foi director das escavacións na catedral de Toledo e dirixiu o estudo acerca das portas da muralla medieval desta cidade.

É autor de máis de cen traballos científicos, entre libros e artigos, sobre arqueoloxía andalusí, en particular, e islámica, en xeral. Tamén publicou dous volumes dedicados aos textos franceses sobre a Guerra da Independencia en Estremadura e é autor da edición española das Memorias do  mariscal Soult. Publica todos os luns unha columna en La Crónica de Badajoz.

É cofundador da empresa Alamut. Estudios de Arqueología y Patrimonio, S. L; membro da Real Sociedad Económica Extremeña de Amigos del País, de Badaxoz; académico correspondente da Real Academia de Bellas Artes y Ciencias Históricas, de Toledo; e Membro Correspondente do Instituto Arqueolóxico Alemán de Berlín. Foi Coordinador do Máster Universitario en Estudios Medievales Hispánicos da Universidade Autónoma de Madrid; e Director da publicación dixital Revista de Estudos Medievais.

Anselmo López Carreira naceu en Vigo, en 1951, aínda que se trasladou a Ourense xa de neno. En 1976 licenciouse en Historia pola Universidade de Santiago de Compostela, especializándose na Idade Media Galega. Dedicouse á docencia, tanto secundaria como universitaria, en Celanova, Verín, Santiago de Compostela, Barcelona e Hannover, antes de recalar no IES María Soliño de Cangas. Tamén é profesor-titor de Historia Medieval e  Paleografía no centro da UNED de Ourense.

En 1994 obtivo o doutoramento na Universidade de Santiago e, como investigador, comezou centrándose no estudo do fenómeno urbano na Baixa Idade Media, en particular o caso de Ourense, ao que dedicou varios monográficos. De índole máis xeral son os seus traballos referentes ao reino medieval de Galicia, como Os reis de Galicia (2003) ou O reino medieval de Galicia (2005), nas que arroxa luz sobre a importancia do reino do noroeste fundado polos  suevos no século V, precedente histórico da entidade político-administrativa denominada habitualmente Reino de León, para a que el reivindica o nome co que máis frecuentemente aparece nas fontes  altomedievais: Galliciense Regnum. Anselmo tamén é coautor de varias Historias Xerais de Galicia (1979, 1991, 1996 e 1997). 

Como experto medievalista centrado na formación e devir do reino medieval de Galicia, é bo coñecedor da figura de San Rosendo, e participou cunha ponencia na exposición Rudesindus. A cultura europea do século X, celebrada en Santiago de Compostela no ano 2007.